Een brief

Deze brief ontving ik van een literair tijdschrift waar ik een verhaal heen had gestuurd. Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik er van moet denken.


Geachte heer Krijbolder,

Wij hebben het verhaal dat u ons eerder deze maand toezond, ‘Zeven miljard schrijvers’ ontvangen en doorgelezen. Tot onze spijt achten wij uw verhaal ongeschikt voor plaatsing in ons literaire magazine.
Hoewel het voor ons niet gebruikelijk is om in te gaan op onze redenen voor afwijzing, wil ik dat in uw geval toch graag doen. Hoewel het idee van uw verhaal origineel is te noemen, schiet de uitwerking ons inziens sterk tekort.
U schetst een nabije toekomst waarin iedereen schrijft en succesvolle schrijvers als goden worden vereerd. Op zich is dit een boeiend gegeven. In de eerste paar alinea’s geeft u een intrigerend beeld van een wereld die zo door schrijven wordt beheerst dat niemand meer iets anders uitvoert.
Uw hoofdpersoon, Warenar Mulisch, wordt als privé-detective gevraagd de moord op een bekende uitgever op te lossen, en hier gaat het mis. U neemt uw idee te serieus. Als satire zou deze allegorie nog kunnen werken, maar niet als moordmysterie. U verliest zichzelf in beschrijvingen van de plaats delict en voert een reeks verdachten op die maar niet tot leven willen komen. Tegen het tijd dat u met een ontknoping komt heeft de lezer de aandacht al lang verloren.
Om deze reden zullen wij uw verhaal niet plaatsen. Wel wil ik u aanmoedigen om te blijven proberen. Ik heb het idee dat u te weinig schrapt in uw verhalen en te snel tevreden bent met wat u op papier hebt gekwakt. Dit is geen juiste mentaliteit voor een schrijver. De grote Gerard Reve schreef soms slechts één bladzijde per dag, de rest schrapte hij. Nu wil ik u uiteraard niet vergelijken met Reve; u zou echter wel een voorbeeld aan hem kunnen nemen.
Blijf dus proberen, maar denk alstublieft twee keer na voor u nog een verhaal naar ons stuurt. Als schrijver hebt u nog een lange, lange weg te gaan.

Met vriendelijke groet,

Barend Bielzenaar
Redacteur Literair Magazine Leesvoer


Ik ben het er niet helemaal mee eens. Ik schrap heus wel eens iets uit mijn verhalen. Ze zeggen in ieder geval dat ik wel kán schrijven, als je tussen de regels door leest, en dat ik moet blijven proberen, dus dat is wel gunstig.
Ik heb inmiddels een briefje terug geschreven, dat ik Gerard Reve maar een sterk overschat schrijver vind. Ik hou niet zo van dat gedweep met die klassieken.
Krijn uit.