Bedankbriefje # 1

Een van de eerste schrijfwedstrijden waar ik een verhaal voor heb ingestuurd was Write Now! Ik denk dat het met mijn schrijftalent wel goed zit en ik ga er van uit dat ik wel bij de eerste drie eindig, zeker gezien het feit dat deze wedstrijd open staat voor 14-24-jarigen. Ik ben 21, en heb daarmee een zekere voorsprong op jongere kandidaten.
Daarom ben ik zo vrij geweest om alvast een speech te schrijven voor als ik mijn prijs mag komen ophalen.

Beste aanwezigen, juryleden, medekandidaten van Write Now!

Ik wil beginnen met te zeggen dat dit een enorme verrassing voor mij is. Dit was eigenlijk de eerste keer dat ik met een verhaal van mij mee ding naar een prijs als deze. Ik had er echt geen rekening mee gehouden dat ik nog zou kunnen winnen ook. Ik deed eigenlijk vooral mee om, wel, om het meedoen zelf. Dit is ongelofelijk. Ik ben als ik heel eerlijk moet zijn pas een paar jaar bezig met het schrijven van korte verhalen, en heb pas een week of wat geleden besloten dat de tijd rijp was om aan schrijfwedstrijden mee te doen. Uiteraard had ik niet verwacht meteen te zullen winnen; zo arrogant ben ik nog net niet. Natuurlijk; ik heb deze speech geschreven, maar dat was alleen omdat ik niet kan improviseren. (wacht op gelach)
Toen ik jong was wilde ik eigenlijk striptekenaar worden, maar dat heb ik maar opgegeven, omdat, omdat ik niet kan tekenen, daarom. (wacht op gelach) Het liefst schreef ik teksten; de tekeningen waren voor mij toen al bijzaak. Pas toen ik mijn aan mijn studie Journalistiek begon kwam ik op het idee om eens wat te gaan schrijven. We weten nu allemaal hoe dat is afgelopen.
Het mooie is dat je op zo’n avond ook een heleboel ideeën op doet voor nieuwe verhalen. Ik heb de afgelopen weken sowieso een aantal mensen gesproken die allemaal van alles te melden hebben waarmee ik ook van alles kan. Als je schrijver bent ga je in een keer zoveel op details letten; dat is echt alsof er een switch in je wordt omgezet, heel grappig.
Ik wil iedereen die vanavond níet gewonnen heeft op het hart drukken dat ze gewoon vol moeten houden. Dit zijn dan wel míjn fifteen minutes of fame (wel, ik hoop dat het er meer worden, en ik ga er mijn best voor doen; deze prijs was daar de perfecte aanmoediging voor), maar er zijn zoveel schrijfwedstrijden in het land dat iedereen wel een keer aan de beurt om te winnen.
Ik zal het hierbij houden. Lange redevoeringen zijn een vijand van het geheugen. Ik wil u allen ten zeerste bedanken. Graag bedenk ik tevens mijn vriendin, mijn vrienden, mijn ouders, die mij al die tijd aangemoedigd hebben de pen op te pakken.
Bedankt.

Dit is dus mijn bedankwoordje. Aanmerkingen/suggesties zijn welkom! De uitreiking zelf laat toch nog even op zich wachten.